Vliegen naar Monaco is de meest logische, bijna klinische methode om de 1400 kilometer tussen Utrecht en het Prinsdom te overbruggen. Monaco zelf is een soort geologisch en sociologisch curiosum: een verticale stadstaat, vastgeklemd tussen de Alpen en de azuurblauwe leegte van de Middellandse Zee. Het is een plek die bestaat bij de gratie van belastingregels en een zorgvuldig onderhouden mythe van glamour. Ernaartoe reizen vanuit het vlakke Nederland is een oefening in contrasten. Natuurlijk, je kunt het vliegtuig nemen. Je ontbijt in de regen en luncht aan de Rivièra. Maar de mens is een irrationeel wezen.
Men kan ook de trein nemen, een eindeloze processie door het Franse landschap. Of de auto, een rit die je confronteert met de onverbiddelijke tolpoortjes van de Route du Soleil. En dan zijn er de opties die grenzen aan het masochisme: de fiets of, Godbetert, de voet. In dit artikel ontleden we de methoden. We leggen de logistiek bloot, van de snelste vlucht tot de meest onwaarschijnlijke pelgrimage. De keuze is aan jou. Het resultaat – aankomen in dat mierenest van beton en geld – is hoe dan ook een bevreemdende ervaring. Het vliegen naar Monaco is wellicht het minst pijnlijk.
Inhoudsopgave
- Vliegen naar Monaco: De efficiënte keuze
- De over land route: Trein en bus
- Zelf rijden: De Route du Soleil en de tolpoortjes
- De atletische opties: Fietsen en te voet
Vliegen naar Monaco: De efficiënte keuze
Objectief gezien is de luchtbrug de enige rationele handeling om in Monaco te geraken. Het Prinsdom is ontworpen voor aankomst per jacht of helikopter; de landroutes zijn slechts een concessie aan de buitenwereld. De vliegreis minimaliseert de frictie en het contact met de minder glamoureuze delen van Frankrijk.
Het dichtstbijzijnde vliegveld: Vliegen naar Monaco via Nice (NCE)
Monaco bezit, in zijn arrogante compactheid, geen eigen luchthaven voor passagiersvliegtuigen. De poort is Nice Côte d’Azur (NCE)
, het Franse vliegveld dat fungeert als de de facto landingsbaan voor het Prinsdom. Vanaf Schiphol (Amsterdam, een korte rit van Utrecht) vliegen KLM en Transavia direct. Vanaf Eindhoven (verder, maar soms goedkoper) kun je ook met Transavia.
De vlucht zelf is een formaliteit van nog geen twee uur. De kosten zijn, zoals alles, variabel: van €100 voor een retour in de sombere wintermaanden tot €400+ als je zo dwaas bent om tijdens de Grand Prix te gaan vliegen naar Monaco. Vanaf Nice is het nog 30 km. Je kunt de trein (TER), de bus (Lijn 110/nu 80) of, als je de mythe wilt leven, een helikopter nemen. Dat laatste is de snelste manier om van je geld af te komen. Het vliegen naar Monaco is de eerste stap; de transfer voltooit de illusie.
Vergelijk de opties voor de beste prijs:
- Boek je tickets via Cheaptickets.nl
- Vind je vlucht op TIX.nl
- Vergelijk prijzen bij Vliegtickets.nl
De over land route: Trein en bus
Voor wie vliegen als een capitulatie ziet, of een diepgeworteld wantrouwen koestert jegens de luchtvaart, zijn er de landroutes. Dit zijn reizen die je confronteren met de daadwerkelijke afstand en de monotonie van het Europese continent.
Met de trein: De TGV als trage schildpad
De treinreis is een studie in geduld. De snelste route is een exercitie in overstappen. Utrecht Centraal -> Paris Gare du Nord (Eurostar). Metro (RER D) naar Gare de Lyon. Wachten. TGV naar Nice-Ville. Wachten. TER (regionale trein) naar Monaco-Monte Carlo. Het station van Monaco is overigens een indrukwekkend staaltje ondergrondse techniek, uitgehakt in de rots.
Reken op 10 tot 12 uur reistijd. Het is comfortabel, je ziet Frankrijk aan je voorbijglijden als een eindeloze, groene film met slechte editing. De goedkoopste optie? Dat is een puzzel van nachttreinen (indien beschikbaar) en regionale verbindingen die ik niemand zou aanraden. De kosten zijn hoog, vaak hoger dan vliegen naar Monaco: €150 tot €400+ voor een retour.
Met de bus: De beproeving
Dit is de optie voor de student of de straatarme. Een busreis (FlixBus, BlaBlaCar Bus) van Utrecht naar Monaco is een beproeving van 20 tot 24 uur. Je zit vast in een stoel, ruikt de lunch van je buurman en stopt bij elk mistroostig tankstation langs de Autoroute. De route vereist een overstap, meestal in Parijs of Lyon.
Het is, objectief gezien, de goedkoopste manier (€80-€150), maar de prijs die je betaalt in comfort en levensvreugde is disproportioneel hoog. Ik heb dit soort reizen in mijn jonge jaren gedaan. Nooit meer. De staat waarin je aankomt – stijf, uitgeput en gedesillusioneerd – is geen goed begin voor een bezoek aan een plek die draait om uiterlijk vertoon. Dit is het absolute tegenovergestelde van vliegen naar Monaco.
Zelf rijden: De Route du Soleil en de tolpoortjes
De auto. Een afstand van circa 1400 kilometer. Dit is de klassieke Route du Soleil, een ritueel van asfalt en tol. Het geeft een gevoel van vrijheid, totdat je beseft dat je vastzit in een systeem van péage.
Met de auto: De snelste route
De snelste route is een marathon: Utrecht (A2) -> Eindhoven -> Maastricht -> Luik (E25) -> Luxemburg (stop hier, tank vol, de benzine is een farce in Frankrijk) -> A31 richting Metz/Nancy -> A6 (Lyon) -> A7 (Valence, de ‘Route du Soleil’) -> A8 (Aix-en-Provence) -> Afslag 56-Monaco. Reken op 13-15 uur rijden, exclusief stops. Dit is niet te doen in één dag, tenzij je jezelf haat. De kosten zijn absurd: Tol (péage) bedraagt ruim €100 (enkel) in Frankrijk. Brandstof idem. Dit is alleen logisch als je met meerdere mensen reist.
“We reden in twee dagen. De eerste dag tot Lyon was prima, een standaard snelwegrit. De tweede dag, de A7 en A8 langs de kust… dat was magisch. Het moment dat je bij Fréjus de Middellandse Zee ziet opdoemen, is het alle files en dure tol waard. Het gevoel van ‘aankomen’ is zoveel groter dan wanneer je uit een vliegtuig stapt.”
Heb je geen eigen auto? Een auto huren is een optie, maar controleer de voorwaarden voor internationaal rijden:
- Deel een auto via SnappCar
- Huur een auto bij Oscar Autoverhuur
De alternatieve (mooiere) route
De snelweg vermijden is financieel aantrekkelijk (geen tol) maar een logistieke nachtmerrie. Je volgt de ‘Routes Nationales’ (N-wegen). Dit is het ‘oude’ Frankrijk. Je rijdt door ontelbare dorpen, staat voor elk stoplicht en doet er drie dagen over. Een mooiere *alternatieve* route is deels snelweg tot Lyon, en vanaf daar de ‘Route Napoleon’ (N85) vanaf Grenoble naar de kust. Dit is een prachtige, historische route door de Alpen… en een garantie voor wagenziekte. Dit is geen reizen, dit is een expeditie.
De atletische opties: Fietsen en te voet
Dit zijn de opties die het concept ‘vervoer’ overstijgen en veranderen in een ‘project’. Het doel is niet langer Monaco, maar de reis zelf. De aankomst is slechts het einde van de inspanning.
Per fiets: Een tocht voor de klimmers
Fietsen van Utrecht naar Monaco. Het idee alleen al. Dit is geen fietstocht, dit is een hoofddoel. Reken op 1500-1700 km en minimaal 3 weken. Ik heb delen van de Alpenroute gereden. De schoonheid is onbeschrijfelijk, maar de logistiek (bagage, overnachtingen, mechanische pech) is een dagtaak. Dit doe je niet als ‘vervoer’, dit doe je als levenservaring.
- Route 1 (De Rhône-vallei): Volg de klassieke fietsroutes zuidwaarts door België en Frankrijk, richting Parijs (dat je vermijdt) en dan het dal van de Rhône (de ViaRhôna). Dit is de ‘makkelijkste’ route qua klimmen, tot je bij de Alpen-Maritimes komt.
- Route 2 (De Alpenroute): Veel mooier. Fiets oostwaarts naar Duitsland, volg de Rijnvallei, door Zwitserland (rond het Meer van Genève) en neem dan de ‘Route des Grandes Alpes’ via de officiële route. Dit is episch, zwaar, en je zult passen als de Galibier moeten bedwingen. Dit is het tegenovergestelde van comfortabel vliegen naar Monaco.
Te voet: De onwaarschijnlijke pelgrimage
Te voet. Laten we hier duidelijk over zijn: dit is geen rationele optie. Dit is een pelgrimage zonder heiligdom, tenzij je het casino als zodanig beschouwt. De afstand is ruim 2000 km. Met 25 km per dag ben je 80 dagen onderweg. De meest logische (en dat is een relatief begrip) route is het volgen van de Europese GR-paden (Grande Randonnée). De GR5 (Noordzee-Rivièra) is je leidraad. Je loopt door de Ardennen, de Vogezen, de Jura en de Franse Alpen, om uiteindelijk in Nice te eindigen. Het laatste stukje naar Monaco is dan een ‘cooling down’.
Ik bewonder de moed, maar ik bevraag de geestelijke gezondheid. De planning die dit vereist is monumentaal. Het vliegen naar Monaco duurt 2 uur; dit duurt 3 maanden. Het is een daad van prachtig verzet tegen de moderne tijd, of simpelweg een enorme vergissing. Hier zijn enkele cruciale overnachtingshubs langs de GR5:
- Spa, België (na ca. 10-12 dagen lopen):
- Radisson Blu Palace Hotel, Spa
- Hotel l’Etape
- Villa des Fleurs
- Metz, Frankrijk (na ca. 20-25 dagen lopen):
- Hotel La Citadelle Metz – MGallery
- Novotel Metz Centre
- Hotel de la Cathédrale
- Besançon, Frankrijk (na ca. 35-40 dagen lopen):
- Hôtel Le Sauvage
- Hotel Vauban
- Hôtel de Paris
- Briançon, Frankrijk (in het hart van de Alpen, na ca. 60-65 dagen lopen):
- Hotel Edelweiss
- Le Parc Hôtel
- Suite Home Briançon Serre Chevalier
Er is nog veel meer informatie over Monaco!
Bronnen:
SNCF Connect (Franse Spoorwegen)
Aéroport Nice Côte d’Azur (NCE) Officiële Website
Autoroutes.fr (Toltarieven Frankrijk)
GR-Infos (GR5 Wandelroute)
Persoonlijke reiservaringen van de auteur (1998-2024)
FlixBus / BlaBlaCar Bus Netwerken