Een musea in Bristol bezoeken is geen zondagse plicht. Het is het pellen van een wond. Ik ben Grea, 59. Ik heb de gladde vloeren van het Louvre en de Uffizi gezien, maar hier… hier heeft de kunst nog de geur van natte verf en het zoute water van de Avon. De muren hier *zweten* verhalen. Jij, als 50+ reiziger, zoekt geen plaatjes meer. Je zoekt de breuklijn, de plek waar het schuurt. Bristol is één grote breuklijn. Van de oude meesters in hun zware, gouden lijsten tot het beton van de Arnolfini dat als een stomp in de haven ligt.
We gaan de huid van deze stad afstropen, de musea in Bristol zijn onze messen. Dit is geen kijken, dit is voelen. De stad als een lichaam dat je mag aanraken. We duiken in de gevestigde namen, het rauwe hedendaagse vlees, en de plekken die de stad maken tot wat ze is: een permanente, levende tentoonstelling.
Inhoudsopgave
- De grote instituten: de oude botten van de musea in Bristol
- Het hedendaagse hart: het rauwe vlees
- De gespecialiseerde blik: het oog van de naald
- De buitenlucht galerie: de stad als doek
De grote instituten: de oude botten van de musea in Bristol
Dit zijn de pijlers. De plekken waar de geschiedenis van de wereld en de stad ligt opgeslagen, wachtend als gedroogde bloemen in een zwaar boek.
Bristol Museum & Art Gallery
Dit is de grote zolder van de stad. Een glorieuze, eclectische verzameling van alles. Je loopt van Egyptische mummies zo naar Franse schilderkunst en struikelt dan over een Pliosaurus. Als kunsthistorica kom ik hier voor de Assyrische reliëfs. Ze zijn zo… *af*. Ze staren je aan met een eeuwigheid die de Banksy’s buiten bijna kinderachtig maakt. Maar je vindt er ook prachtige prerafaëlieten en een solide collectie moderne Britse kunst.
“Het is een museum dat weigert te kiezen. En waarom zou het? Het leven is ook een rommelige verzameling van geologie, kunst en dode dieren. Ik vind die eerlijkheid wel wat hebben.”
Meer details: Officiële website Bristol Museum
RWA (Royal West of England Academy)
Als het Bristol Museum de zolder is, is het RWA de ‘goede kamer’. Dit is de deftige dame van de Bristolse kunstscene, gehuisvest in een prachtig Victoriaans gebouw. Het is de oudste galerie in de stad en richt zich op academische kunst. Verwacht hier geen schokkende installaties, maar wel een diep respect voor het ambacht. De jaarlijkse ‘Open Exhibition’ is een fantastische doorsnede van wat er in de regio leeft.
Meer details: Officiële website RWA
M Shed
Dit museum, gehuisvest in een oude goederenloods aan de haven, is geen kunstmuseum in de klassieke zin. Het is het museum van *Bristol*. Het vertelt het verhaal van de stad en haar bewoners. M Shed is geen museum, het is een bekentenis. Ik raak altijd ontroerd door de alledaagse objecten, de foto’s van de havenarbeiders, de protestborden. Het is het dichtst dat je bij de *mensen* van de stad komt, hun zweet en hun dromen. De kunst hier is het leven zelf.
Meer details: Officiële website M Shed
Het hedendaagse hart: het rauwe vlees
Hier gebeurt het. Dit is waar de kunst van *nu* wordt gemaakt, getoond en ontleed. Het is niet altijd comfortabel, maar het is essentieel.
Arnolfini
De grote naam in de hedendaagse scene, gevestigd in een pakhuis dat als een betonnen stomp in de haven ligt. De Arnolfini is een internationaal centrum voor hedendaagse kunst, performance, dans en film. Het is gratis toegankelijk en de tentoonstellingen zijn vaak uitdagend. Dit is een plek die vragen stelt, die je dwingt om na te denken over de wereld waarin je leeft. Het schuurt, het irriteert, en juist daarom is het zo verdomd goed.
“Hedendaagse kunst moet je niet proberen te *begrijpen*. Je moet het ondergaan. Zoals het weer. Soms is het een zachte bries, soms een klap in je gezicht. De Arnolfini is meestal het laatste.”
Meer details: Officiële website Arnolfini
Spike Island
Als de Arnolfini het theater is, is Spike Island de motorruimte. Dit is een gigantisch complex waar kunst niet alleen wordt getoond, maar ook wordt *gemaakt*. Het huisvest een galerie, maar nog belangrijker: meer dan 70 kunstenaarsstudio’s. De tentoonstellingen zijn raak of mis, maar daar kom ik niet voor. Ik kom voor de *lucht*. De lucht bij Spike Island is zwaar van de arbeid. Je loopt langs de studio’s en hoort het schuren en het zagen. Dit is kunst als werkwoord.
Meer details: Officiële website Spike Island
Watershed
Dit is het zenuwstelsel van de creatieve stad. Gevestigd aan de haven, is Watershed een cross-media kunstcentrum. Het richt zich op film, digitale media en technologie. Hier zie je geen schilderijen. Hier ervaar je virtual reality, interactieve installaties en films die je anders nooit zou zien. Het is de plek waar kunst en de toekomst elkaar ontmoeten, en dat is vaak een even mooie als verwarrende botsing.
Meer details: Officiële website Watershed
De gespecialiseerde blik: het oog van de naald
Voorbij de grote gebaren. Deze plekken zoomen in. Ze bieden een diep, specifiek venster op een medium of een tijdperk.
Martin Parr Foundation
Een klein, strak museum, gewijd aan fotografie. En niet zomaar fotografie: Britse fotografie. Oprichter Martin Parr is de meester van het vastleggen van de pijnlijke, hilarische en absurde kanten van het Britse leven. De stichting toont zijn werk en dat van anderen. Het is als bladeren door het meest eerlijke, ongemakkelijke familiealbum van een land. Vaak wrang, altijd raak.
“Een foto is een leugen die de waarheid vertelt. Het bevriest een moment, maar onthult een eeuw. De collectie hier is een opeenstapeling van die kleine, pijnlijke waarheden.”
Meer details: Officiële website Martin Parr Foundation
The Georgian House Museum
Een tijdscapsule. Dit is geen galerie, maar een perfect bewaard 18e-eeuws koopmanshuis. De ‘kunst’ hier is decoratief: het meubilair, het behang, de architectuur. Maar loop hier niet zomaar rond. Voel het. Dit huis is gebouwd op suiker, en dus op slavernij. De gepoetste mahonie en de elegante salons *schreeuwen* het uit. Het is een prachtig, maar pijnlijk monument over de rijkdom van de stad en de donkere bron ervan.
Meer details: Officiële website The Georgian House
The Red Lodge Museum
Nog zo’s verborgen juweel. Dit huis is een architectonische ‘matroesjka’ (een ui, zo je wilt). Van buiten een Georgiaans huis, maar binnen vind je een verborgen Tudor-interieur dat je de adem beneemt. De ‘Great Oak Room’ is een van de best bewaarde Elizabethaanse kamers van Engeland. Het houtsnijwerk is zo rijk, zo zwaar van de tijd… je voelt de geschiedenis hier in de muren.
Meer details: Officiële website The Red Lodge
De buitenlucht galerie: de stad als doek
De belangrijkste kunstcollectie van Bristol vind je niet binnen. Je vindt haar op de muren, in de stegen, onder de bruggen.
Banksy & street art: de ware musea in Bristol
Dit is de thuisstad van Banksy. De stad *is* zijn canvas. Een wandeling door Stokes Croft, Southville of rond de haven is een pelgrimstocht. Je zoekt naar zijn iconische werken (‘Mild Mild West’, ‘Well Hung Lover’), maar je vindt zoveel meer. De muren zijn een constant veranderend gesprek, een gevecht van spuitbussen. Dit zijn de ware musea in Bristol: gratis, open voor iedereen, en vergankelijk als het leven zelf.
“Street art is de volkskunst van de 21e eeuw. Het is een schreeuw op een muur, een grap, een aanklacht. Het is de stad die tegen je praat. En in Bristol heeft de stad verdomd veel te zeggen.”
Meer details: Banksy Wandelroute Gids
Wacht! Heeft u alle berichten over Bristol en Verenigd Koninkrijk al gelezen?
Bronnen: Persoonlijke observaties en aantekeningen van de auteur (Grea); officiële websites van de genoemde musea en galeries; ‘The Art of Bristol’ (lokale publicatie); gidsen van Bristol Toerisme.